![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wodecki ponad pokoleniami
W jego bogatej biografii są „Chałupy Welcome To", „Taniec z gwiazdami", Filharmonia Krakowska, Demarczyk i Grechuta. Zmarł 22 maja.
– Czuję się dopieszczony zarówno przez moje klasyczne środowisko, jak i rockowców – Zbigniew Wodecki mówił w wywiadzie dla „Rzeczpospolitej". – Lubią mnie, a myślę też, że szanują za to, że jestem niezłym muzykiem. Jestem z tego dumny i czuję się spełniony. Moi koledzy, którzy skończyli konserwatorium i grają Czajkowskiego, Paganiniego, Beethovena, najlepsi w Polsce, liczący się w Europie instrumentaliści, zarabiają miesięcznie na czysto 1700 zł. Ja tyle płacę za telefon komórkowy. Stać mnie, bo zaśpiewałem kiedyś „Pszczółkę Maję". Przecież nie dlatego, że zagrałem Karłowicza na dyplomie, a potem byłem koncertmistrzem w Filharmonii Krakowskiej.
Wyjście z cienia
Podkreślał, jaki był los jego pokolenia:
– Po naszej bezkrwawej rewolucji okazało się, że idziemy w odstawkę – Grechuta, Bem, Prońko, Sośnicka, ja – mówił. – Był głód nowych twarzy, a my kojarzyliśmy się źle. Co mieliśmy zrobić? Odeszliśmy w cień. Teraz wracamy, bo wielu naszych następców okazało się...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
