Wazowie, czyli ostatni z Jagiellonów

źródło: Kolekcja Prywatna

Peter Paul Rubens, Portret króla Zygmunta III

źródło: materiały prasowe

Kopia płyciny z sarkofagu Zygmunta III – kartusz herbowy

źródło: Staatliche Museen zu Berlin

Woskowa miniatura Zygmunta III, Staatliche Museen zu Berlin

źródło: Nationalmuseum Gripsholm

Portret Jana Kazimierza w stroju polskim, Nationalmuseum Gripsholm

źródło: Klasztor Sióstr Wizytek

Kabinet z kolekcji Zygmunta III, Klasztor Sióstr Wizytek

Dr Jacek Żukowski | 
Pozyskaliśmy obiekty, które 
na czas wystawy wróciły 
do Zamku po 350 latach 
 – opowiada kurator ekspozycji.

Kim byli Wazowie?

W oficjalnej propagandzie uznawali się za Jagiellonów, uwydatniając swoje pochodzenie po kądzieli. Unikali mówienia o linii dynastycznej po mieczu, czyli szwedzkiej, tak było dla nich korzystniej. Z okazji ślubu Władysława IV wydawano panegiryki w Europie określające go jako Jagiellona. Kiedy wystawiono pierwszą operę na Zamku Królewskim w 1628 roku, w raporcie do Berlina napisano, że oglądał ją cały haus Jagiellonum, dwór Jagiellonów. Jeszcze po abdykacji Jana Kazimierza w XVIII wieku pisano, że był ostatnim z Jagiellonów.

Czym wystawa o Wazach wyróżnia się spośród innych dotychczasowych?

Po raz pierwszy oni są jej głównymi bohaterami. To w dużej mierze wystawa dynastyczna, punktem wyjścia jest opowieść o epoce z perspektywy Wazów, dopiero w dalszym planie pojawia się panorama epoki. Rozpoczynamy od refleksji, jak krótkotrwała była to dynastia, gdyż skończyła się na trzecim pokoleniu. Dalej pochylamy się nad kulturą dworską, życiem na dworze, jego strukturze, funkcjonowaniu na co dzień i od święta. Potem snujemy opowieść o społeczeństwie epoki – to najbardziej złożona i ambitna narracja. Pokazany zostanie ewoluujący stosunek poddanych do władcy – od poprawnego, poprzez atak zamachowca Michała Piekarskiego na Zygmunta III Wazę 15 listopada 1620 roku, aż do abdykacji...