Tajemnice życia Witkacego

źródło: PAP/Alamy

Stanisław Ignacy Witkiewicz 18 września 1939 r. sam odebrał światu Witkacego

18 września 1939 r., dzień po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski, przebywający w Jeziorach na Polesiu Witkacy popełnił samobójstwo.

Pośród naszych smutnych jak cmentarny granit wrześniowych rocznic jest również ta opatrzona napisem „Witkacy". Już jutro, 18 września, przypada 82. rocznica samobójczej śmierci Stanisława Ignacego Witkiewicza.

W 2016 r. nakładem wydawnictwa Znak ukazała się książka Małgorzaty Czyńskiej „Kobiety Witkacego. Metafizyczny harem" – biografia artysty widziana przez pryzmat ważnych w jego życiu kobiet: niespełnionej młodzieńczej miłości, żony, licznych kochanek. Był bowiem Witkacy postacią „kłopotliwą" dla wielu. I to zarówno za życia, jak i po śmierci.

Wiosną 1988 r. władza ludowa miała z Witkacym spory kłopot. Trzy lata wcześniej 100. rocznica urodzin twórcy teorii Czystej Formy stała się pretekstem do kolejnego rozbłysku międzynarodowej fascynacji jego osobą. Zobligowane tym zachodnim kaprysem do działania PRL-owskie władze postanowiły również oddać hołd Witkacemu, sprowadzając jego szczątki z Jezior na Polesiu do ojczyzny. Przed wojną Jeziory były jeszcze polskie, ale teraz była to już poważna sprawa między bratnimi krajami i na radziecką Ukrainę wyruszyła oficjalna delegacja. Dokonano ekshumacji w trybie błyskawicznym i delegacja wróciła z trumną, która miała zostać złożona na cmentarzu na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.

Już wtedy krewni oraz inne osoby spoza ścisłego grona działaczy,...