Nowy polski model kapitalizmu

Wyzwania na najbliższe 25 lat są dla Polski zagrożeniem, ale i szansą, by znowu stać się pozytywnym przykładem dla Europy i świata. Nasz kraj może być wzorem, jak stworzyć nowy inkluzywny model rozwoju, który mógłby inspirować innych.

W tym tygodniu mija 25. rocznica osiągnięcia pierwszego symbolicznego sukcesu w transformacji polskiej gospodarki, budowy wolnorynkowych instytucji i rozwoju demokracji: ratyfikacji umowy o wstąpieniu Polski do OECD, klubu najbogatszych demokratycznych krajów świata, do czego doprowadziła pomyślna realizacja potransformacyjnych reform i „Strategii dla Polski". Teraz potrzebny jest nam jeszcze lepszy, pokoleniowy program, na miarę naszych ambicji i możliwości.

Od 1996 r. wiele nam się udało: nasz PKB na mieszkańca zwiększył się o dwa i pół razy, osiągnęliśmy najwyższy poziom dochodu i jakości życia w stosunku do Europy Zachodniej w całej naszej historii oraz dołączyliśmy do wąskiej grupy 15 proc. najbogatszych obywateli świata.

Wyzwania na nowe ćwierćwiecze

Ale nie wiadomo, czy uda nam się podtrzymać ten sukces w przyszłości i gdzie będziemy za kolejne 25 lat, w listopadzie 2046 r. Czy ugruntujemy nasze osiągnięcia i staniemy się prawdziwie zamożni, rozwinięci i szczęśliwi, czy przeciwnie: zaprzepaścimy najlepszą szansę w historii na to, żeby dogonić Zachód i stworzyć państwo, społeczeństwo i gospodarkę, z których wszyscy moglibyśmy być dumni?

Żeby odpowiedzieć na to pytanie, warto skupić się na trzech zagadnieniach:

–...