Ciemna strona amerykańskiej polityki zagranicznej
Upadek brytyjskiego kolonializmu w Azji stał się początkiem funkcjonowania dwóch państw: Indii i Pakistanu. Jednak różnice etniczne, społeczne oraz walka o zimnowojenne wpływy zamieniły tę część Azji w tykającą bombę. Warto wrócić do szczególnie ważnej daty: grudnia 1971 r.
Między 3 a 16 grudnia 1971 r. miała miejsce III wojna indyjsko-pakistańska, która zakończyła się powstaniem niepodległego państwa: Bangladeszu. Przebieg kilkunastodniowego konfliktu przypominał błyskawiczny, sześciodniowy blitzkrieg pomiędzy Izraelem a koalicją arabską w 1967 r. Tym razem to Pakistan z wyprzedzeniem uderzył na Indie. W przeciwieństwie do Izraela poniósł jednak klęskę.
Indie, Pakistan i chaos
Kiedy w 1947 r. Indie Brytyjskie uzyskały niepodległość, dawna kolonia została podzielona na dwa państwa: Indie i Pakistan. Historyczną krainę Bengal rozdzielono na Bengal Zachodni (zamieszkany przez hinduistów) i Bengal Wschodni (muzułmanie). Część zachodnia stała się częścią państwa indyjskiego, natomiast wschodnia została enklawą państwa pakistańskiego na wschód od Indii.
W 1949 r. doszło do powstania Ligi Awami, która dążyła do uzyskania przez Bengal Wschodni autonomii oraz uznania języka bengalskiego za drugi obok urdu język urzędowy Pakistanu. Rząd w Karaczi musiał trzymać rękę na pulsie. Gdy Liga wygrała wybory w Bengalu Wschodnim w 1954 r., doszło do fali aresztowań członków Ligi, a lokalne bengalskie władze zawieszono. Pakistan nie mógł pozwolić na jakikolwiek przejaw separatyzmu, dlatego rok później w zachodniej części kraju zlikwidowano system monarchii regionalnych, a prowincja Bengal Wschodni została zniesiona i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta