Forward – instrument w księgach

Kontrakt forward to narzędzie, które zyskuje na popularności w ostatnich latach. Umożliwia on zabezpieczenie się przed niekorzystnymi zmianami dotyczącymi instrumentu bazowego, np. ryzyka walutowego.

Kontrakt ten obejmuje obowiązek odbioru aktywów przez jedną stronę oraz obowiązek przekazania aktywów przez drugą stronę. Następuje to po z góry określonej ilości, cenie (kursie) w ściśle wyznaczonym w przyszłości terminie. Jest rozliczany jedynie poprzez różnicę pomiędzy kursem terminowym (forward), a kursem bieżącym (spot).

Kontrakt forward dostarczany jest przez wiele banków (rynek pozagiełdowy), które w odniesieniu do walut oferują zwykle wymianę polskiej waluty na euro (EUR), amerykańskiego dolara (USD), brytyjskiego funta (GBP) czy szwajcarskiego franka (CHF). Banki wyznaczają zwykle minimalną kwotę transakcji, niezbędną do zakupu instrumentu.

Zabezpieczenie w przypadku ryzyka walutowego obejmuje zasadniczo pozycję eksportera i pozycję importera. Eksporter dokonuje zabezpieczenia należności, czyli uniknięcia spadku kursu. Z kolei importer przeprowadza zabezpieczenie zobowiązania, czyli uniknięcia wzrostu kursu.

Definicja

Według ustawy o rachunkowości (dalej: uor) kontrakt forward stanowi instrument finansowy.

W art. 3 ust. 1 pkt 23 uor definiuje instrumenty finansowe jako „kontrakt, który powoduje powstanie aktywów finansowych u jednej ze stron i zobowiązania finansowego albo instrumentu kapitałowego u drugiej ze stron pod warunkiem, że z kontraktu zawartego między dwiema lub więcej stronami jednoznacznie wynikają...