Stukrotne przebicie na towarach z Indii

źródło: Rzeczpospolita

Rzym importował wiele dzikich zwierząt do walki w Koloseum i na innych rzymskich arenach: tygrysy, lamparty, pantery, czasem niesforne nosorożce. Statki pływające po Morzu Czerwonym były ogromnych rozmiarów, zwłaszcza te do przewożenia słoni.

Morskie podróże do Indii i z powrotem nabrały tempa, gdy żeglarze nauczyli się wykorzystywać wiatry monsunowe do pokonywania otwartych oceanów — według zachod­nich autorów po raz pierwszy dokonał tego grecki kapitan Hippalus w I wieku p.n.e. Lecz to klęska flot Kleopatry i Marka Antoniusza w nieszczęsnej bitwie morskiej pod Ak­cjum 2 września 31 roku p.n.e. odmieniła bieg rzeczy.

Samobójstwa Antoniusza i Kleopatry w Aleksandrii rok później i przyłączenie Egiptu do Cesarstwa dało Rzymowi pełnię władzy nad bogatymi portami Morza Czerwonego. Doprowadziło to do powstania dużych flot handlowych, pływających okresowo między dwoma światami, co dało indyjskim i rzymskim kupcom szansę na bezpośredni kon­takt. (...) Rocznie z jednego tylko portu wypływało do Indii sto dwadzieścia łodzi. Nowe szlaki morskie sprowadziły ponadto do Rzymu co najmniej trzy indyjskie poselstwa, z których dwa przybyły z coraz lepiej prosperującego Południa, dobrze zintegrowanego z rzymską siecią handlową.

Szkutnictwo w starożytnych Indiach było doskonale roz­winięte, a wytrzymałe statki oceaniczne budowano od około II wieku p.n.e. Największe z nich miały po dwa stery i trzy kwadratowe maszty. Mogły z łatwością pomieścić tysiąc pa­sażerów albo trzy tysiące amfor i odbyć podróż tam i z po­wrotem przez Morze Czerwone czy Południowochińskie. Uwieczniono je na malowidłach ściennych...