![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zima w zaświatach
Opowieść londyńska
GUSTAW HERLING-GRUDZIŃSKI
I
Było do przewidzenia, że nadejdzie w końcu dzień, którego się bałem, który chciałem jak najdalej odsunąć, albo skrócić do jednej strasznej, lecz błyskawicznej chwili. Doktor Max Bruner, dyrektor Old Age House na Golders Green w Londynie, pisał: "Pana stara przyjaciółka L., w minionych miesiącach względnej jasności umysłu nazywająca pana 'moim przybranym synem', weszła nieodwracalnie w stadium powolnego gaśnięcia. Stan fizyczny jest dalej, jak na jej 98 lat, zdumiewająco dobry, ma wciąż żelazne serce. Ale gaśnie cała reszta: nie poznaje już nas z personelu Domu Starców, nie reaguje na rzadkie odwiedziny znajomych, coraz gorzej panuje nad swoimi odruchami fizjologicznymi, często zwraca jedzenie albo go w ogóle nie dotyka, a w ataku starczej amnezji zapomniała nawet o dwóch najbliższych niegdyś, zmarłych osobach, o mężu i o jedynaku. Nie wstaje już z łóżka, leży bez ruchu dniem i nocą z szeroko otwartymi oczami, niekiedy uśmiecha się jakby do siebie, zasypia nad ranem na dwie, trzy godziny. Słowem, żyje nie żyjąc. Gdybym należał do zwolenników eutanazji, pomógłbym jej odejść w zaświaty. Ale nie należę. Ma na świecie tylko jedną osobę, swego 'przybranego syna'. Postanowiłem do pana napisać, bo chcę, żeby pan zadecydował, co dalej. Może to potrwać jeszcze...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
