![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Żegnaj, radości
Żegnaj, radości
(C) AFP
Sława i sukces wyzwolą mnie szybko z moich mrzonek o sławie i sukcesie - kpiła przed laty ze swojej niesłychanej kariery. Wyzwolenie nastąpiło 24 września. Francoise Sagan (prawdziwe nazwisko - Quoirez) zmarła w normandzkim Honfleur na postępującą chorobę niedoczynności serca i dróg oddechowych.
Ze śmierci potrafiła szydzić już w 1957 r., po poważnym wypadku samochodowym. Pisała wtedy, że "będzie to smutne, ale nieuchronne", bo w ogóle śmierć to "idea płaska, wyjście jak każde inne". Trzymała się przecież życia kurczowo, czerpała zeń wszystko, co się tylko dało. Szukała radości istnienia, nawet w swoich wielu nieudanych książkach (napisała ich ok. 50, w tym zbiory esejów, sztuki teatralne i scenariusze filmowe), nawet w swojej samotności. W dziwnych związkach z mężczyznami i kobietami, w alkoholu i narkotykach.
Dzisiaj wygląda na to, że Francoise Sagan wymyśliła sobie własny świat, w którym nie liczyły się żadne pieniądze ani żadne procesy o zaległe podatki, i próbowała przekonywać wiernych czytelników - a były ich rzesze - że nie jest to świat wirtualny. Śniła na jawie i to nie tylko w ostatnich latach życia.
Pogrzebano ją w Seuzac, na południowym zachodzie Francji, tuż obok rodzinnego miasteczka Cajarac. W pochówku...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
