Nieodpłatne poręczenie to przychód u poręczonego
Przychodem podatnika jest m.in. wartość nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie otrzymanych świadczeń. Do takich świadczeń należy zaliczyć otrzymanie nieodpłatnego poręczenia kredytu bankowego
Jest to bowiem usługa finansowa, która na rynku kosztuje określoną sumę.
Tak orzekł NSA 8 grudnia 2009 r. (II FSK 1156/08).
Organ podatkowy kontrolujący spółkę uznał, że w 2004 r. zaniżyła ona przychody o kwotę uzyskaną w związku z nieodpłatnym skorzystaniem z poręczenia spłaty kredytu, które zostało jej udzielone przez trzy spółki powiązane. Poręczenie to, w ocenie organu, było usługą finansową, której na rynku przypisać można wymierną wartość, spółka otrzymała więc nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Spółka uznała, że organ niewłaściwie zinterpretował przepisy, więc wniosła skargę do WSA. Ten podzielił jej stanowisko, stwierdzając, że poręczenie było jedynie zabezpieczeniem udzielonego kredytu, a podatnik nie uzyskał korzyści majątkowych kosztem udzielających go powiązanych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta