![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Podróż z obowiązkowymi przerwami i odpoczynkami w trasie
Unijne przepisy normują zasady prowadzenia pojazdów na europejskich szosach. Musi je stosować większość szoferów ciężarówek o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i autobusów zabierających więcej niż dziewięć osób łącznie z kierowcą
Nie ma przy tym znaczenia forma ich zatrudnienia: stosunek pracy, umowa cywilna czy samozatrudnienie.
Obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (DzUrz UE z 11 kwietnia 2006 r. nr L 102/1, dalej rozporządzenie 561).
Przepisy są wiążące w całej UE oraz w Szwajcarii, Norwegii, Islandii i Liechtensteinie. W krajach spoza UE obowiązuje zazwyczaj umowa AETR, w znacznej mierze zbieżna z rozporządzeniem 561.
Rozporządzenie 561 określa precyzyjnie, choć niezbyt elastycznie, obligatoryjne przerwy i odpoczynki zarówno dobowe, tygodniowe, jak i dwutygodniowe.
Jeśli szofer lub przewoźnik nie dostosuje się do tych wymagań (a także innych przepisów rozporządzenia), grożą im wysokie kary.
Ich wysokość określają poszczególne państwa UE; polski „cennik” można znaleźć w załączniku do ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (DzU z 2007 r. nr 125, poz. 874 ze zm.).
Jeśli szofer pracuje etatowo, to te przepisy nakładają się na opisane na str. 2 – 3 krajowe regulacje dotyczące czasu pracy kierowców. W tym tekście opisujemy wyłącznie zasady wynikające z rozporządzenia 561. Przypominamy, że zasady prowadzenia autobusów na liniach...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
