Zatrudnionemu nie wolno szkodzić pracodawcy
Podwładny musi dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby niekorzystnie wpłynąć na firmę
Takie obowiązki pracownicze wynikają wprost w kodeksu pracy i przez to są powszechne. Reguluje to art. 100 § 2 pkt 4 kodeksu pracy.
Zatem każdy zatrudniony, niezależnie od zajmowanego stanowiska, stażu pracy czy zarobków, ma dbać o dobro zakładu pracy. Oznacza to zarówno powinność dbania o mienie firmowe, takie jak komputery, telefony, samochody i inne przedmioty, jak i o wartości niematerialne. Do tych ostatnich zaliczyć można uznaną markę, dobre imię czy renomę na rynku.
Reputacja ma znaczenie
Zatem godzić w dobro firmy mogą również wydarzenia niezwiązane bezpośrednio z celem stosunku pracy, które stawiają pod znakiem zapytania dobre imię i reputację pracodawcy.
Tak będzie na przykład w razie skazania prawomocnym wyrokiem cywilnego pracownika policji, który prowadził samochód w stanie nietrzeźwości. Orzekał o tym SN w wyroku z 16 kwietnia 2003 r. (I PK 172/02).
Takie zachowanie, w opinii SN, może być uznane za przesłankę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę.
W efekcie pracownik ma zakaz szkodzenia pracodawcy. Jednocześnie dotyczy go nakaz pozytywnego działania w interesie pracodawcy stosownie do potrzeby i możliwości, także ponad zwykły obowiązek, taki jak np. praca w godzinach nadliczbowych.
Także Sąd Apelacyjny w Gdańsku w orzeczeniu z 18 lutego 1991 r. (III APr 18/90) wskazał, że obowiązek...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta