![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Bankowy wzorzec z Sevres
Bank Anglii uważany jest często za wzorcowy bank centralny, choć nie zawsze cieszył się dobrą reputacją, a niezależność od rządu uzyskał dopiero kilkanaście lat temu
Grzegorz Siemionczyk
Brytyjski bank centralny, istniejący od 1694 r., jest o niemal cztery dekady młodszy niż najstarsza tego typu instytucja świata, szwedzki Riksbank. To jednak on miał większy wpływ na rozwój polityki pieniężnej, stając się wzorcem dla wielu banków centralnych świata. Także polska Rada Polityki Pieniężnej, powołania w 1998 r., była wzorowana na młodszym o kilka miesięcy podobnym organie brytyjskim.
Stara dama
Pod koniec XVII w. angielskie finanse publiczne były w opłakanym stanie i władze szukały rozmaitych sposobów na pokrycie swoich potrzeb finansowych, m.in. kosztów odbudowy floty po wojnie dziewięcioletniej. Powstało wiele projektów wychodzących naprzeciwko tym oczekiwaniom, ale parlament zaakceptował tylko jeden z nich. Jego pomysłodawcy, z których głównym był szkocki przedsiębiorca William Paterson, w ciągu kilkunastu dni zebrali wśród mieszkańców Londynu 1,2 mln funtów i pożyczyli je rządowi na 8 proc. w skali roku. Oprócz odsetek wierzyciele, zrzeszeni w spółce nazywanej skrótowo Bankiem Anglii (pełna nazwa to Gubernator Banku Anglii i Spółka), otrzymali wyłączne prawo do prowadzenia rachunków rządu i zarządzania jego długiem. Choć więc instytucja miała charakter czysto komercyjny, od początku działała w ścisłym powiązaniu z władzami.
Niemal od początku swego...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
