Strach, euforia i paraliż

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

To Konrad, który przeżył awaryjne lądowanie B767. Za barierką czeka jego matka Tatiana (pierwsza z lewej)

Po uratowaniu 231 pasażerów pojawiły się pierwsze skargi i wątpliwości. Ocaleni zostali na wiele godzin „uwięzieni” w terminalu, a Porty Lotnicze i LOT opóźniają usunięcie uszkodzonego samolotu. Największe lotnisko w Polsce będzie do czwartku sparaliżowane.

Przerażenie, niepewność, obawa o bliskich, a potem dzika radość. Tak wyglądały godziny oczekiwania w hali przylotów rodzin i bliskich pasażerów lotu 16 z Newark na Okęcie na pokładzie boeinga 767 w barwach LOT. Kapitan Tadeusz Wrona brawurowym lądowaniem uratował 231 pasażerów, sadzając na pasie 100-tonowego kolosa z zepsutym podwoziem.

Synowie dolecieli

– Idą wreszcie! – krzyknęła pani Tatiana ze łzami w oczach, gdy zza drzwi w hali przylotów wybiegli jej dwaj kilkuletni synowie: Konrad i Paweł. Przylecieli z Nowego Jorku z ojcem, ale ten został jeszcze w środku, bo czekał na bagaże.

– Nie było tak strasznie. Robiliśmy wszystko, co kazała obsługa na pokładzie. Nie baliśmy się znowu tak bardzo – zapewniali chłopcy dziennikarzy.

Starsi nie kryli strachu. Aleksander Pinno schował nawet paszport za koszulą. Jak nam powiedział, żeby w razie katastrofy można było łatwo zidentyfikować zwłoki.

Czy od teraz będzie bał się latać samolotami?

– Nie mogę sobie na to pozwolić...