Kiedy środek trwały, a kiedy wartość niematerialna

źródło: Rzeczpospolita

Jak ujmować w księgach

KLASYFIKACJA | Oprogramowanie systemowe zwiększa cenę nabycia komputera. Odrębnym składnikiem majątku będzie natomiast wykorzystywany w firmie software użytkowy.

Oprogramowanie komputerowe, którym dysponuje przedsiębiorstwo, może być integralną częścią sprzętu komputerowego, bez którego sprzęt ten nie może funkcjonować (oprogramowanie systemowe), lub też odrębnym składnikiem majątku (oprogramowanie użytkowe).

1. W pierwszym przypadku oprogramowanie jest uznawane za składnik środka trwałego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości (uor), zwiększający cenę jego nabycia. Oprogramowanie systemowe jest zazwyczaj nabywane wraz ze sprzętem komputerowym i – jako niestanowiące przedmiotu oddzielnego obrotu – nie jest wyodrębniane w fakturze VAT.

2. W drugim przypadku oprogramowanie jest elementem wartości niematerialnych i prawnych (art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości), łącznie z kosztami czynności dostosowujących do eksploatacji (kosztami wdrożenia), takimi jak: koszty dokumentacji, instalacji, konfiguracji i uruchomienia, nadzoru nad wdrożeniem programów, poniesionymi do dnia przyjęcia oprogramowania do użytkowania i wprowadzenia do ewidencji).

Dwa rodzaje umów

Przedsiębiorstwa mogą korzystać z oprogramowania na podstawie umów dotyczących:

- przeniesienia autorskich praw majątkowych – umowa taka przenosi na nabywcę programu komputerowego prawo do wyłącznego korzystania z niego w określonym umownie zakresie,

- korzystania z licencji przez określony czas bez...