Długie wypowiedzenie nie zawsze pożądane

źródło: materiały prasowe

Katarzyna Blachowicz, 
radca prawny GWW, kieruje praktyką prawa pracy

Katarzyna Blachowicz, 
radca prawny GWW, kieruje praktyką prawa pracy | Strony mogą uzgodnić dłuższy niż kodeksowy okres wypowiedzenia tylko wtedy, gdy z punktu widzenia podwładnego korzyści z tego rozwiązania przeważają nad stratami. Zależy to m.in. od branży i otoczenia biznesowego.

Rynek pracy w Polsce pozostaje w trendzie wzrostowym, a jego kondycja jest lepsza, niż ktokolwiek mógł oczekiwać. Długookresowe prognozy są na tyle stabilne i optymistyczne, że wkrótce może się okazać, że zbudowanie silnej i zmotywowanej do działania kadry będzie stanowiło problem. Dlatego już dziś warto pomyśleć o zoptymalizowaniu polityki kadrowej i – jeśli okaże się to konieczne – rozstać się z nieefektywnymi pracownikami, zanim pojawi się silna presja na płace. Warto, aby przed podjęciem takiej decyzji służby HR miały świadomość niuansów dotyczących okresów wypowiedzenia.

Rz: Kodeks pracy jasno określa długość okresów wypowiedzenia. Czy mimo to mogą być one przedłużane przez strony umów o pracę na czas nieokreślony?

Katarzyna Blachowicz: Przypomnijmy, że zgodnie z art. 36 § 1 kodeksu pracy okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Wynosi on:

- dwa tygodnie – jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż sześć miesięcy,

- miesiąc – gdy przepracował przynajmniej pół roku,

- trzy miesiące – jeśli był zatrudniony co najmniej trzy lata.

W praktyce okres wypowiedzenia bywa wydłużany na przykład do sześciu, dziewięciu bądź 12 miesięcy. Rodzi to pytanie o podstawę prawną takiej praktyki, gdyż przepisy kodeksu...