![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wilcze stada szczerzą kły
Sytuacja zmieniła się po kapitulacji Francji w czerwcu 1940 roku. Jesienią niemieckie okręty podwodne zaczęły operować ze zdobytych portów francuskich: Brestu, Lorient, La Pallice i La Rochelle.
Dzięki temu miały średnio 450 mil morskich bliżej do rejonów działań niż wypływając z baz niemieckich. Wprowadzono wówczas nowe metody dowodzenia oraz rozpoczęto współdziałanie z lotnictwem. Rozpoznanie na rzecz U-Bootwaffe prowadziły samoloty rozpoznawcze dalekiego zasięgu Focke-Wulf 200 Condor. Ich meldunki oraz radiogramy z okrętów podwodnych spływały do dowództwa w Lorient, które w razie wykrycia konwoju organizowało grupę uderzeniową zwaną wilczym stadem.
W jego skład wchodziły wszystkie okręty podwodne, które można było ześrodkować na kursie konwoju. U-Booty wynurzały się i płynęły na powierzchni oceanu, wykorzystując przewagę prędkości nad ściganym konwojem – statki handlowe zazwyczaj były powolne, a prędkość grupy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
