![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak ograniczyć straty z powodu niewypłacalności kontrahenta
Gdy odbiorca towarów lub usług nie płaci, firma ma dwa sposoby zaliczenia kwoty należności do kosztów podatkowych. Pierwszy to odpis aktualizujący, drugi – uznanie wierzytelności za nieściągalną
Przepisy o podatku dochodowym mówią, że wierzytelności odpisane jako nieściągalne co do zasady nie są kosztem uzyskania przychodu. Nie dotyczy to jednak kwot, które zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w ściśle określony sposób.
Czasem wystarczy protokół
Podatnik, który chce zaliczyć nieściągalną wierzytelność do kosztów podatkowych, musi posiadać:
- postanowienie o nieściągalności, uznane przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydane przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego,
- postanowienie sądu o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub postanowienie sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi inna okoliczność,
- postanowienie sądu o ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku,
- protokół sporządzony przez podatnika stwierdzający, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
Oczywiście najprostsze jest uzyskanie tego ostatniego dokumentu. W ten sposób można jednak odpisać tylko stosunkowo niewielkie sumy. Trzeba też zadbać, aby...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
