Faktoring odwrotny chroni przed korektą kosztów

WSA we Wrocławiu potwierdził, że gdy przedsiębiorca zapłaci za fakturę, korzystając ze środków faktora, to
nie poniesie negatywnych konsekwencji wynikających z przepisów mających na celu zapobieganie zatorom płatniczym.

Wprowadzenie do ustawy o CIT art. 15b mimo jak najbardziej słusznego celu w postaci przeciwdziałania zatorom płatniczym znacznie skomplikowało rozliczenia wielu podatników, przede wszystkim producentów. Zasadniczo zostali oni bowiem zmuszeni do korekty kosztów uzyskania przychodów po upływie 30 dni od daty upływu terminu płatności krótszego niż 60 dni, jeżeli zobowiązanie nie zostało uregulowane w tym terminie. Co więcej, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, korekta taka powinna nastąpić automatycznie po 90 dniach od dnia zaliczenia wydatku do kosztów, niezależnie od dotrzymania terminu płatności. Nakaz korekty na takich zasadach jest szczególnie uciążliwy dla tych przedsiębiorców, którzy nie są w stanie powiązać losów poszczególnych nabytych materiałów, wykorzystywanych do produkcji (np. śrub rozchodowanych metodą FIFO i zaliczanych w koszty w momencie pobrania z magazynu) z datą zapłaty za daną fakturę. Ścisłe stosowanie art. 15b ustawy o CIT powodowałoby w takim przypadku, że na podatniku ciążyłby obowiązek niemalże nieustannej korekty kosztów uzyskania przychodów, co w skrajnych przypadkach mogłoby u takiego podatnika doprowadzić do opodatkowania przychodu, a nie dochodu.

Firmy szukają rozwiązań

Pracochłonność, wiążąca się ze stosowaniem regulacji odnoszących się do korekty kosztów,...