Prawo unijne ma pierwszeństwo przed krajowym

źródło: materiały prasowe

Przemysław Stobiński
, radca prawny i starszy prawnik w Kancelarii CMS

Przepisy wewnętrzne państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie mogą blokować realizacji zasady niedyskryminacji ze względu na wiek.

Taki wniosek płynie z wyroku, który Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał 19 kwietnia 2016 r. w sprawie C-441/14 Dansk Industri (DI) w imieniu Ajos A/S przeciwko spadkobiercom Karstena Rasmussena.

Prounijna wykładnia przepisów krajowych skutkuje nawet ich wyłączeniem, jeżeli kłóci się to z ogólną zasadą prawa UE o niedyskryminacji ze względu na wiek. Ma ona swoje źródło w tradycjach konstytucyjnych państw UE. Gwarantuje ją art. 21 Karty praw podstawowych i konkretyzuje dyrektywa 2000/78 z 27 listopada 2000 r.

Zasadę niedyskryminacji należy uważać za ogólną zasadę prawa Unii. Ma ona pierwszeństwo przed zasadą pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań jednostek stosujących się do prawa krajowego.

Jeśli przepisy krajowe są sprzeczne z zasadą niedyskryminacji, w szczególności gdy wykładnia tego prawa w orzecznictwie krajowym byłaby wbrew tej zasadzie, sąd rozpatrujący spór musi pominąć takie orzecznictwo i dokonać wykładni przepisów krajowych zgodnie z dyrektywą UE. Gdyby zaś prowadziło to do wykładni wbrew prawu, sąd ma obowiązek odstąpić od stosowania przepisów krajowych naruszających zasadę niedyskryminacji, mimo że dyrektywa nie ma bezpośredniego skutku w relacjach między jednostkami.

O co chodziło

Orzeczenie TSUE z 19 kwietnia 2016 r. (C-441/14) zapadło w sporze dotyczącym odmowy...