Brałem udział w rewolucji leczenia serca

źródło: Shutterstock

Chirurg jest po to, aby operować, a nie przekładać papiery – mówi profesor Jerzy Sadowski.

źródło: materiały prasowe

Prof. Jerzy Sadowski

Dziś problemem nie jest już samo wszczepienie, ale ciągły brak dawców – mówi Jerzy Sadowski, profesor kardiochirurgii z krakowskiego szpitala Jana Pawła II.

Rz: Panie profesorze, mija 38 lat funkcjonowania Krakowskiej Kliniki Kardiochirurgii. Tyle ciężko przepracowanych dni i bezsennych nocy spędzonych na bloku operacyjnym, pewnie w dyżurce i na salach z chorymi – czuje pan sentyment, radość, dumę czyźżal?

Jerzy Sadowski: Patrząc na całokształt mojej kariery lekarskiej, nie wiem, czy nazwałbym to, co dziś czuję, dumą, bo duma brzmi nieskromnie, ale przede wszystkim czuję satysfakcję z tego, co dane mi było przeżyć przez te lata. Byłem świadkiem wielu rewolucji w tej dziedzinie, sam również dokonałem w niej innowacyjnych zmian, narażając się wówczas na krytykę kolegów – niedowierzających w powodzenie moich przedsięwzięć. Każdego dnia mierzyłem się ze słabościami naszych pacjentów, ale także z naszymi ograniczeniami.

Zoperowałem w swoim życiu ponad dziesięć tysięcy serc i wiem, że wyleczenie pacjenta to wynik zaangażowania lekarzy, a nie boskiej ingerencji, choć wiem, że wiara może być terapeutyczna dla pacjenta i pomocna dla lekarza. Mam bardzo piękne i ciekawe życie.

Ma pan piękne życie. Patrząc na pana niekwestionowane dokonania dziś, tysiące uwielbiających pacjentów i pana dzisiejszą znakomitą formę, jakie są pana plany na przyszłość?

Prawda jest taka, że w mojej filozofii twardo stąpającego po ziemi chirurga nie ma miejsca na sentymenty....