A kiedy Afrykanin zapuka do twoich drzwi

Europa jest dziś bezradna wobec masowego napływu uchodźców. Może jednak spowolnić ten proces.

Ojciec Bogusław Dąbrowski, franciszkanin z Ugandy, opowiada, że w regionie jego misji (100 km na północ od stolicy – Kampali) jedynym, co interesuje lokalną młodzież płci męskiej, jest informacja, jak daleko z ich wioski do legendarnych Niemiec. Bo w przekonaniu Ugandyjczyków Niemcy to prawdziwa ziemia obiecana. Kraj dobrobytu i powszechnej szczęśliwości, w którym każdemu przybyszowi ofiaruje się tyle pieniędzy, że może spokojnie przeżyć.

– Ile można dostać euro na miesiąc? 200 albo więcej. A ile to ugandyjskich szylingów? – padają kolejne pytania. – Jedno euro to cztery tysiące waszych szylingów – odpowiada ojciec Bogusław i widzi wkoło uśmiechnięte twarze nastoletnich parafian.

– No tak, jeśli tu w Ugandzie można przeżyć za 150 tysięcy szylingów miesięcznie – uważnie analizują – to tam, gdy dostanę pięć razy tyle, będę mógł żyć jak król. Nie będę musiał pracować, jedzenia będzie pod dostatkiem. Będzie można założyć rodzinę – Ugandyjczycy klaszczą w dłonie, z lekka powątpiewając w sceptycyzm ojca Bogusława, który tłumaczy, że nie na każdego w Niemczech czekają, żyć i pracować trzeba we własnym kraju.

Za nic mu nie wierzą, bo każdy ma znajomego albo znajomego znajomych, którego jakiś krewny pojechał do Niemiec i teraz żyje jak król. Jedyne więc co zostaje, to zacząć ciułać pieniądze na wyjazd. Kiedyś musi się udać....