![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Za niedopilnowanie limitu 30-krotności ubezpieczony odpowiada surowiej niż płatnik
I dług, i odsetki sfinansuje ubezpieczony, gdy za szybko zawiadomi, że doszło u niego do przekroczenia 30-krotności podstawy wymiaru składek. Zapłaci nie tylko za część składek finansowanych przez siebie, lecz także za tę regulowaną przez płatnika
To niczym nieuzasadniona dyskryminacja.
Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w roku kalendarzowym nie może przewyższać kwoty odpowiadającej 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy. Określa je ustawa budżetowa, ustawa o prowizorium budżetowym lub ich projekty, jeżeli nie zostały uchwalone odpowiednie ustawy.
Tak stanowi art. 19 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU nr 137, poz. 887 ze zm., dalej ustawa systemowa). 30-krotność z jednej strony ogranicza podstawę wymiaru składek, a z drugiej określa maksymalną wysokość wypłacanych przez ZUS świadczeń emerytalno-rentowych do 250 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.
Kontroluje płatnik
To płatnik składek ma obowiązek sprawdzać, czy nie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
