![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Niecodzienna lekcja życia
Najpierw była powieść włoskiego pisarza Giovanniego Arpino „Il buio e il miele”, którą w 1974 r. zekranizował Dino Risi. Grający główną rolę niewidomego ekskapitana Vittorio Gassman zdobył nagrodę aktorską na festiwalu Cannes ’75.
Po latach w USA powstał remake filmu Risiego. Reżyserował Martin Brest, a rolę główną zagrał Al Pacino, co zaowocowało pierwszym w jego bogatej karierze Oscarem. Jest weekend podczas Święta Dziękczynienia w Nowym Jorku. Podpułkownik Frank Slade (Al Pacino) przebywa w mieście, by posmakować prawdziwie przyjemnego życia: dobrego jedzenia, pięknych kobiet, wynajętych limuzyn z kierowcą, apartamentu w ekskluzywnym hotelu Waldorf Astoria.
Młody Charlie Sims (Chris O’Donnell) niechętnie towarzyszy mu w przejażdżce, otrzymując przy tym życiową edukację. Slade jest oryginałem: dawny zaufany prezydenta Lyndona Johnsona, niewidomy, łatwo wpadający w gniew, chwilami – dla odmiany – bardzo poetycki i patetyczny, zafascynowany kobietami, próbujący zrozumieć ich świat. Charlie zaś jest poważnym studentem zmagającym się z podjęciem trudnej życiowej decyzji. Wspólnie spędzony czas odmieni ich na zawsze.
WTOREK | Zapach kobiety ****
22.55 | tvp 2 | dramat obyczajowy, USA 1992
