Ideowy żołnierz wolności…
Tylko grupa dowodzona osobiście przez „Jura” przetrwała falę intensywnych operacji przeciwpartyzanckich NKWD, jakie przetoczyły się we wrześniu 1944 r. przez teren Ośrodka „Cis”
Hieronim Piotrowski urodził się 20 sierpnia 1910 r. w Witebsku (wówczas Rosja, obecnie Białoruś), w rodzinie prawnika. Ze względu na wykształcenie, wykonywany zawód, status społeczny i poziom intelektualny należy, obok m.in. Lecha L. Beynara vel Pawła Jasienicy, do tej grupy liderów polskiego powstania antykomunistycznego, którą śmiało można sklasyfikować jako elitę intelektualną dawnej Polski. Lata młodzieńcze spędził w Zamościu, gdzie jego ojciec od 1926 r. sprawował funkcję prokuratora okręgowego. W 1930 r. ukończył Gimnazjum im. hetmana Jana Zamojskiego w Zamościu, zdając tam maturę. Następnie studiował na Wydziale Prawa na KUL, który ukończył w 1934 r. Podczas nauki w szkole średniej i na studiach działał czynnie w harcerstwie (w okresie studenckim został odznaczony przez naczelnika harcerstwa odznaką „Dziesięciolecie służby"). W latach 1934 – 1935 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, po czym w stopniu plutonowego podchorążego rez. artylerii został skierowany do 3. Pułku artylerii ciężkiej (pac) w Wilnie. W 1936 r. został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy. Po przejściu do rezerwy podjął praktykę prokuratorską w Wilnie.
W wojnie obronnej 1939 r. uczestniczył w szeregach macierzystego 3 PAC (wchodzącego w skład Armii „Prusy"). Udało mu się uniknąć pójścia do niewoli niemieckiej. Powrócił do Wilna i już jesienią 1939...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta