Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów.
Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szukaj w:
[x]
Prawo
[x]
Ekonomia i biznes
[x]
Informacje i opinie
ZAAWANSOWANE

„Dykty” po obu stronach

20 kwietnia 2011 | Pamięć Żołnierzy Wyklętych | Michał Mackiewicz
Ręczny karabin  maszynowy DP  (Diektiariowa  Piechotnyj) z magazynkiem  talerzowym
źródło: Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Ręczny karabin maszynowy DP (Diektiariowa Piechotnyj) z magazynkiem talerzowym

Ręczny karabin maszynowy DP został wprowadzony do uzbrojenia Armii Czerwonej w 1927 r. Jego konstruktorem był Wasilij A. Diegtiariow, szef ośrodka konstrukcyjnego w Kowrowie, uczeń słynnego Władimira G. Fiodorowa (twórcy automatycznego karabinu wz. 1916) i kontynuator idei uniwersalnej broni maszynowej dostosowanej do potrzeb wszystkich rodzajów wojsk. Erkaem DP był oryginalną sowiecką konstrukcją

Wśród broni automatycznej, poza peemami i karabinami szturmowymi (niemiecki Schturmgewehr), najbardziej ceniono w partyzantce erkaemy, które w przeciwieństwie do cekaemów były stosunkowo wygodne, lekkie i nie wymagały skomplikowanej obsługi. Podczas walk w powojennej Polsce w zasadzie po obu stronach dominował sowiecki DP (Diegtiariowa Piechotnyj) kal. 7,62 mm.

Z założenia była to broń wsparcia drużyny piechoty Armii Czerwonej. DP działał na zasadzie odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór w lufie; gazy działały na tłok, który uruchamiał mechanizm zamka. Karabin strzelał z zamka otwartego ryglowanego przy strzale i był...

Dostęp do treści Archiwum.rp.pl jest płatny.

Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.

Ponad milion tekstów w jednym miejscu.

Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"

Zamów
Unikalna oferta
Brak okładki

Wydanie: 8908

Spis treści
Zamów abonament