Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów.
Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szukaj w:
[x]
Prawo
[x]
Ekonomia i biznes
[x]
Informacje i opinie
ZAAWANSOWANE

Zwycięzca w największej z bitew

20 kwietnia 2011 | Pamięć Żołnierzy Wyklętych | Sławomir Poleszak
Por. Marian Bernaciak  „Orlik” wkracza na czele swego oddziału do Ryk, 26 lipca 1944 r.
źródło: IPN
Por. Marian Bernaciak „Orlik” wkracza na czele swego oddziału do Ryk, 26 lipca 1944 r.
Pluton Bolesława  Mikusia „Żbika”  ze zgrupowania „Orlika”, lato 1946 r.
źródło: IPN
Pluton Bolesława Mikusia „Żbika” ze zgrupowania „Orlika”, lato 1946 r.
Pośmiertne zdjęcie  Mariana Bernaciaka „Orlika”
źródło: IPN
Pośmiertne zdjęcie Mariana Bernaciaka „Orlika”
Por. Zygmunt  Wilczyński „Żuk”,  dowódca południowej części zgrupowania  „Orlika”, od czerwca 1946 r. następca  „Orlika”
źródło: IPN
Por. Zygmunt Wilczyński „Żuk”, dowódca południowej części zgrupowania „Orlika”, od czerwca 1946 r. następca „Orlika”
Por. Wacław Kuchnio „Spokojny”, dowódca północnej części  zgrupowania „Orlika”
źródło: IPN
Por. Wacław Kuchnio „Spokojny”, dowódca północnej części zgrupowania „Orlika”
Pismo konspiracyjne z Białostockiego Okręgu WiN ze wspomnieniem pośmiertnym komendanta „Orlika”
źródło: IPN
Pismo konspiracyjne z Białostockiego Okręgu WiN ze wspomnieniem pośmiertnym komendanta „Orlika”

Na barkach „Orlika” spoczywało nie tylko dowodzenie szybko rozrastającym się liczebnie oddziałem, ale również nadzór nad pionem dywersji w całym inspektoracie

Marian Bernaciak pochodził z niewielkiej wioski Zalesie położonej niedaleko Ryk. Urodził się 17 marca 1917 r. jako jeden z pięciorga rodzeństwa. Mimo trudnej sytuacji materialnej udało mu się ukończyć szkołę powszechną, a następnie Gimnazjum im. Czartoryskich w Puławach. W 1937 r. odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Artylerii w Zambrowie. Przed wojną podjął pracę w Urzędzie Pocztowym w Sobolewie w powiecie garwolińskim. W wojnie 1939 r. walczył w szeregach 2. Pułku Artylerii Ciężkiej w okolicach Włodzimierza Wołyńskiego i tam dostał się do niewoli sowieckiej. Po kilku tygodniach udało mu się zbiec i powrócić w rodzinne strony.

Prawdopodobnie już w 1940 r. został zaprzysiężony w ZWZ. Został właścicielem księgarenki w Rykach, a później za pieniądze organizacyjne zakupił niewielką drukarnię w Irenie koło Dęblina. W listopadzie 1943 r. uniknął aresztowania, ale odtąd zmuszony został do przejścia na stopę nielegalną. W lecie 1943 r. zorganizował siedmioosobowy patrol partyzancki złożony z ludzi znajdujących się w podobnej sytuacji. Zmienił wówczas pseudonim „Dymek" na „Orlik". Patrol ten został podporządkowany dowództwu Podobwodu „A" (Dęblin – Ryki), który był częścią składową Obwodu Puławy AK. W niedługim czasie na jego bazie utworzono oddział partyzancki, który w maju 1944 r. przyjął kryptonim I OP 15. pułku piechoty „Wilków". W czasie akcji „Burza"...

Dostęp do treści Archiwum.rp.pl jest płatny.

Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.

Ponad milion tekstów w jednym miejscu.

Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"

Zamów
Unikalna oferta
Brak okładki

Wydanie: 8908

Spis treści
Zamów abonament