Zwycięzca w największej z bitew
Na barkach „Orlika” spoczywało nie tylko dowodzenie szybko rozrastającym się liczebnie oddziałem, ale również nadzór nad pionem dywersji w całym inspektoracie
Marian Bernaciak pochodził z niewielkiej wioski Zalesie położonej niedaleko Ryk. Urodził się 17 marca 1917 r. jako jeden z pięciorga rodzeństwa. Mimo trudnej sytuacji materialnej udało mu się ukończyć szkołę powszechną, a następnie Gimnazjum im. Czartoryskich w Puławach. W 1937 r. odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Artylerii w Zambrowie. Przed wojną podjął pracę w Urzędzie Pocztowym w Sobolewie w powiecie garwolińskim. W wojnie 1939 r. walczył w szeregach 2. Pułku Artylerii Ciężkiej w okolicach Włodzimierza Wołyńskiego i tam dostał się do niewoli sowieckiej. Po kilku tygodniach udało mu się zbiec i powrócić w rodzinne strony.
Prawdopodobnie już w 1940 r. został zaprzysiężony w ZWZ. Został właścicielem księgarenki w Rykach, a później za pieniądze organizacyjne zakupił niewielką drukarnię w Irenie koło Dęblina. W listopadzie 1943 r. uniknął aresztowania, ale odtąd zmuszony został do przejścia na stopę nielegalną. W lecie 1943 r. zorganizował siedmioosobowy patrol partyzancki złożony z ludzi znajdujących się w podobnej sytuacji. Zmienił wówczas pseudonim „Dymek" na „Orlik". Patrol ten został podporządkowany dowództwu Podobwodu „A" (Dęblin – Ryki), który był częścią składową Obwodu Puławy AK. W niedługim czasie na jego bazie utworzono oddział partyzancki, który w maju 1944 r. przyjął kryptonim I OP 15. pułku piechoty „Wilków". W czasie akcji „Burza"...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta