Struktury hybrydowe w optymalizacji podatkowej

Za jedną z barier utrudniających ekspansję zagraniczną uznaje się różnice w zakresie przepisów narodowego prawa podatkowego. Przyczynia się ono do wzrostu kosztów wywiązywania się z obowiązków podatkowych i jednocześnie pozwala międzynarodowym podmiotom na optymalizację opodatkowania dochodu.

W procesie optymalizacji opodatkowania dochodu takich podmiotów wielokrotnie wykorzystywana jest hybrydyzacja, która stanowi konsekwencję odmiennego klasyfikowania w poszczególnych państwach dla celów podatkowych lub opodatkowania instrumentów finansowych, transferów środków pieniężnych i aktywów oraz podmiotów.

Występowanie tych różnic może skutkować albo podwójnym opodatkowaniem tego samego podmiotu lub przedmiotu, lub wykorzystywaniem różnic w systemie opodatkowania dochodu w dwóch państwach w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, polegającej zwykle na podwójnym odliczeniu preferencji podatkowej lub podwójnym nieopodatkowaniu.

Wykorzystywanie struktur hybrydowych dla optymalizacji opodatkowania dochodów szczególnie w ostatnich latach stało się przedmiotem zainteresowania organów podatkowych, przy czym rzadkością przedmiotem analizy były konkretne instrumenty służące międzynarodowej optymalizacji opodatkowania.

Oczywistym jest, że wykorzystywaniu struktur hybrydowych w celu uniknięcia opodatkowania sprzyja skomplikowanie prawa podatkowego i znaczące zróżnicowanie jego przepisów w poszczególnych państwach.

W związku z tym, Ministerstwo Finansów sporządziło projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od osób prawnych, ustawy o wymianie...