Moment zakończenia rekultywacji gruntu ma swoje znaczenie

Brak jest uniwersalnej odpowiedzi na pytanie, jaki moment należy uznać za zakończenie przywracania gruntom zdegradowanym albo zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych. W orzecznictwie nakazano badać to w sposób indywidualny.

Rekultywacja jest jednym z przejawów ochrony gruntów rolnych i leśnych. Co do zasady, każdy podmiot podejmujący działalność powodującą utratę albo ograniczenie wartości użytkowej gruntów rolnych lub leśnych lub mogącą wiązać się z wystąpieniem takiego skutku, powinien liczyć się z obowiązkiem przeprowadzenia rekultywacji gruntu.

Zgodnie z definicją ustawową rekultywacja to nadanie lub przywrócenie gruntom zdegradowanym albo zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych przez właściwe ukształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości fizycznych i chemicznych, uregulowanie stosunków wodnych, odtworzenie gleb, umocnienie skarp oraz odbudowanie lub zbudowanie niezbędnych dróg (art. 4 pkt 18 ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych). Przepisy tej ustawy nie definiują jednak momentu zakończenia rekultywacji gruntu, wskazując jednak, że uznanie rekultywacji za zakończoną następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych).

Podatki, działalność i opłaty

Powyższa kwestia ma istotne znaczenie zarówno przy opodatkowaniu tych gruntów podatkiem od nieruchomości, jako zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, jak i przy wymiarze opłat związanych z wyłączeniem gruntu z produkcji.

Przez wiele lat sądy...