Ważność umowy o zakazie konkurencji

Nie można wyprowadzić wniosku o nieważności umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy na podstawie wypłaty przez pracodawcę odszkodowania za okres karencji ustalonego w oparciu o zaniżoną podstawę jego obliczenia. Zastosowanie znajduje wówczas przepis ustawy określający minimalną wysokość odszkodowania.

Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 22 lipca 2015 r., I PK 252/14.

Powód prowadził własną działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji i sprzedaży artykułów spożywczych (m. in. konserw rybnych), przemysłowych i alkoholowych. Pozwany był zatrudniony u powoda na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku przedstawiciela handlowego za wynagrodzeniem zasadniczym powiększonym o premię uzależnioną od miesięcznego obrotu netto.

W dniu rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron powód i pozwany zawarli umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (dalej: Umowa). W Umowie pozwany zobowiązał się, że w okresie trzech miesięcy od dnia ustania stosunku pracy nie będzie prowadził działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności prowadzonej przez powoda, niezależnie od podstawy prawnej. Przez okres karencji pozwanemu miało przysługiwać odszkodowanie w wysokości 25 proc. wynagrodzenia otrzymywanego przez niego przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji. Natomiast pozwany zobowiązał się zapłacić powodowi karę umowną 50 tys. zł w przypadku naruszenia przez niego umownego zakazu konkurencji.

Po rozwiązaniu stosunku pracy powód wypłacił pozwanemu odszkodowanie za cały okres karencji, w wysokości obliczonej w oparciu o...