![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
"Nasz pan, nauczyciel i mistrz"
Chasydyzm powstał na ziemiach Rzeczypospolitej w połowie XVIII w. Za założyciela tego ruchu religijnego uznawany jest charyzmatyczny wędrowny kaznodzieja Izrael ben Eliezer (ok. 1700 – 1760), zwany Baal Szem Tow (hebr. Pan Dobrego Imienia) lub w skrócie Beszt.
Zgromadził on wokół siebie grupę wyznawców, uznających jego nadzwyczajne zdolności do pośrednictwa między niebem a ziemią, dzięki którym czynił cuda. Sam Beszt uważał się za cadyka (po hebrajsku – sprawiedliwy), który jest w rzeczywistości Mesjaszem czekającym, aż świat będzie gotowy na zbawienie. Jego zdaniem w każdym pokoleniu pojawia się tylko jeden prawdziwy cadyk.Po śmierci Baal Szem Towa jego następcą cieszącym się mianem największego przywódcy chasydzkiego został Dow Ber z Międzyrzecza (1704/1710? – 1772) zwany także Wielkim Magidem. Uważa się go za faktycznego twórcę chasydyzmu.
Podkreślał on znaczenie roli cadyka, który jego zdaniem był wybrańcem Boga i kimś w rodzaju „nadchasyda”. Doskonałość cadyka, według Wielkiego Magida, nie wynikała z urodzenia czy z pozycji społecznej, ale z osobistych talentów i zalet, które przyciągały wiernych. Cadyk miał być przede wszystkim duchowym przywódcą...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
