![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Sztuka a dmuchanie w trąbę
W sobotę, 13 grudnia zostanie otwarty nowy gmach opery w Krakowie. Pierwszej zbudowanej w Polsce po 1989 roku. Realizacja wzbudza wątpliwości estetyczne i razi obrońców zabytków Krakowa
Taka obsesja kolorystyczna to architektoniczny ewenement. Przeszklona elewacja z bordowymi płaszczyznami‚ a wewnątrz: okrągłe ściany malowane na bordowo, tafle wiśniowego szkła w ściankach działowych, takież posadzki, parkiety‚ schody. W toaletach ściany i drzwi z czerwonego szkła.
W sali widowiskowej: wiśniowe obicia foteli z buczyny barwionej na czerwono‚ wiśniowe szklane panele podwieszone u sufitu‚ a świecące w podłodze numerki rzędów i lampki jak światła stopu. I już nie wiadomo‚ czy dębowa boazeria też jest czerwona czy to oko dostało koloropląsu.
Krew się burzy
– Muzycy lubią czerwień. Wyzwala w nich energię‚ uwalnia adrenalinę. Lepiej grają‚ mają większą energię do dmuchania w trąby i szarpania strun. To wynika z doświadczeń wielu budynków operowych – objaśnia dr Romuald Loegler‚ projektant nowej opery. Czerwone pluszowe obicia foteli są w gmachach teatrów muzycznych z XIX i XX wieku w całej Europie. To kolor miłości i krwi‚ a opera jako gatunek muzyczny to królestwo namiętności.
„Vissi d’arte‚ vissi d’amore” („Żyłam sztuką‚ żyłam miłością”) – śpiewa Tosca‚ jej wzrok pada na leżący nóż i już wie‚ że za chwilę przebije nim demonicznego Scarpię. Inna bohaterka Giacomo...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
