![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wielkopolanie zwyciężają 1918 – 1919
Narodowy Bank Polski wprowadza do obiegu monety upamiętniające 90. rocznicę powstania wielkopolskiego
Kiedy 11 listopada 1918 roku Niemcy podpisywali w Compiegne zawieszenie broni, Wielkopolska pozostawała w granicach Rzeszy. Stacjonowało w niej ok. 40 tys. żołnierzy. Polska wojskowa konspiracja w Poznańskiem – Polska Organizacja Wojskowa Zaboru Pruskiego – liczyła do listopada 1918 roku zaledwie ok. 200 osób. Jednak konspiratorzy mogli liczyć na wsparcie Sokoła oraz skautów. Główną polską organizacją polityczną w Wielkopolsce był Centralny Komitet Obywatelski. Należeli doń przede wszystkim endecy. CKO ujawnił się 12 listopada 1918 roku, a dwa dni później zmienił nazwę na Radę Ludową. Jej organem wykonawczym był Komisariat, który tworzyli m.in. ks. Stanisław Adamski, Wojciech Korfanty i Adam Poszwiński. Politycy wychodząc z założenia, że o przyszłości Wielkopolski zadecydują mocarstwa na konferencji pokojowej, co prawda nie odrzucali jednoznacznie myśli o powstaniu, ale odsuwali je na później. Tymczasem po 11 listopada w Poznaniu tworzono paramilitarne formacje: Straż Ludową oraz Służbę Straży i Bezpieczeństwa. Ożywiła się także poznańska POW, werbująca w mieście ochotników.
Na początku grudnia 1918 roku w Poznaniu zebrał się Sejm Dzielnicowy. Delegaci byli przedstawicielami Polaków z całego zaboru pruskiego oraz Polaków mieszkających w Rzeszy. Sejm oficjalnie wybrał Naczelną Radę Ludową, która miała sprawować władzę w Poznańskiem do czasu ostatecznych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
