Jak wynagradzać niepełnoetatowców za godziny ponadwymiarowe
ŚWIADCZENIA | Zatrudnienie w niepełnym wymiarze wymaga często rozliczania dłuższego czasu pracy. Tak kwalifikuje się wszystkie godziny przepracowane ponad określoną w angażu część etatu, które nie powodują przekroczenia norm czasu pracy.
Część z nich może dawać pracownikowi roszczenie o wynagrodzenie wraz z dodatkiem jak za nadgodziny. Zależy to jednak od ustaleń dokonanych przez strony przy uzgadnianiu treści umowy. Również w tym przypadku naliczenie wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe rodzi pewne wątpliwości, gdyż odesłanie dotyczy wyłącznie zasad rekompensaty nadgodzin dobowych, z pominięciem odrębności dotyczących przekroczeń średniotygodniowych.
Goła pensja czy z dodatkiem
Rekompensacie godzin pracy ponad wymiar kodeks pracy poświęca zaledwie jeden przepis – art. 151 § 5. Stronom umów zawieranych na część etatu nakazuje on ustalenie dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad wymiar czasu pracy. Przekroczenie tej wartości daje pracownikowi prawo do dodatku do normalnego wynagrodzenia z art. 1511 § 1 k.p. W praktyce oznacza to, że do rekompensaty tej części godzin ponadwymiarowych stosuje się przez analogię regulacje o zasadach finansowej odpłatności za nadgodziny. Przepis nie rozwiązuje wprost problemu rekompensaty pozostałych godzin aktywności ponad wymiar, które nie powodują przekroczenia ustalonego w umowie limitu. Powszechnie przyjmuje się jednak, że w takim przypadku pracownik nabywa wyłącznie prawo do normalnego wynagrodzenia. Nie ma więc roszczenia o dodatek, gdyż zależy on od przekroczenia ustalonego w umowie limitu pracy ponad wymiar.
Obliczanie wynagrodzenia i dodatku za godziny...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta