„Inne zdarzenia gospodarcze” komplikują życie przedsiębiorcom

Przepisy określające katalog czynności podlegających obowiązkowi dokumentacyjnemu są na tyle niejasne, że z obawy przed sankcjami podatnicy będą zmuszeni dokumentować praktycznie wszystkie przeprowadzane operacje handlowe.

1 stycznia br. weszła w życie nowelizacja art. 9a ustawy o CIT (odpowiednio art. 25a ustawy o PIT) wprowadzona ustawą z 9 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa nowelizująca), która rozszerzyła katalog czynności podlegających obowiązkowi sporządzania dokumentacji cen transferowych. W przepisach ustawy o CIT obowiązujących do końca 2016 r. zakres przedmiotowy dokumentacji podatkowej dotyczył wyłącznie „transakcji", spełniających przesłanki określone w art. 9a ust. 2 ustawy o CIT. Konsekwencją braku definicji legalnej pojęcia „transakcja", a także braku enumeratywnego ujęcia w przepisach prawa podatkowego oraz cywilnego jakie operacje handlowe możemy jednoznacznie sklasyfikować pod pojęciem „transakcja", jest posługiwanie się interpretacją tego pojęcia stosowaną w orzecznictwie oraz konieczność używania znaczenia potocznego, wskazanego w Słowniku języka polskiego.

Ponadto, nowelizacja ustawy o CIT skomplikowała sytuację podmiotów zobligowanych do sporządzenia i przedłożenia dokumentacji podatkowej cen transferowych, rozszerzając zakres przedmiotowy dokumentowania transakcji z podmiotami powiązanymi o inne zdarzenia gospodarcze. Nie doprecyzowano zatem pojęcia „transakcja", a ponadto poszerzono zbiór pojęć niezdefiniowanych o „inne zdarzenia...