Siła słów, magia obrazu

źródło: AP

Sarah Palin spadła niczym deus ex machina na sam środek amerykańskiej sceny politycznej. I gdy się nad tym głębiej zastanowić, jest to w pełnej zgodzie z logiką tej kampanii

W środowy wieczór Matthew Scully mógł się czuć naprawdę dumny. Cała Ameryka słuchała jego słów, a republikanie, do których sam z wielką żarliwością się zalicza, czuli, że w ich dogorywającą partię wstępuje nowy duch.

– Przez jeden sezon utalentowany mówca może inspirować słowami. Przez całe życie John McCain inspiruje nas swymi czynami – przekonywał Scully w drugim dniu konwencji, a delegaci z uznaniem kiwali głowami. Jego słowa przesuwały się na teleprompterze – sprytnej maszynie, której działania widz może jedynie się domyślać – przed oczami Sarah Palin. Ameryka nie zna Matthew Scully’ego, głównego autora przemówienia wygłoszonego przez kandydatkę do wiceprezydentury.

Ale wśród zachwytów nad pierwszym poważnym wystąpieniem pani Palin przed szerszą amerykańską publicznością jeden fakt umknął komentatorom: Ameryka w gruncie rzeczy wciąż wie o pani gubernator niewiele więcej niż o Matthew Scullym.

Jeszcze dziesięć dni temu słyszeli o niej tylko mieszkańcy Alaski i wąskie grono speców od polityki. Dziś jej nazwisko wymienia się częściej niż magiczne „Obama”. „Czy ona jest tą, na którą czekaliśmy?”, pyta na okładce najnowszego numeru prawicowy tygodnik „Weekly Standard”, trawestując słynne, niemal biblijne w stylu, zdanie Obamy: „To my jesteśmy tymi, na których czekaliśmy”.

Jeszcze niewiele ponad tydzień temu, gdy...