![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Umowa pozwala uniknąć zapłaty podwójnej daniny
Zdarza się, że dwa państwa – w świetle przepisów wewnętrznych – traktują daną osobę jako swego rezydenta podatkowego. Wtedy o zasadach jej opodatkowania rozstrzygają przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania
Załóżmy, że okoliczności faktyczne wskazują na to, że dana osoba ma w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Czy rzeczywiście oznacza to, że od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, powinna zapłacić podatek w Polsce? Byłoby to szczególnie dotkliwe w sytuacji, gdyby w świetle obcej jurysdykcji podatkowej osoba ta zobowiązana była do zapłaty podatku od swoich dochodów również w innym państwie. Tak byłoby, gdyby w świetle przepisów drugiego kraju osoba ta również podlegała w nim nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
PrzykładOsoba mająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (z uwagi na to, że posiada w Polsce ośrodek interesów życiowych) przebywa na terytorium drugiego kraju więcej niż 183 dni. Zgodnie z legislacją podatkową tego drugiego kraju przebywanie w nim przez okres dłuższy niż 183 dni powoduje, że osoba ta podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W tej sytuacji teoretycznie w Polsce oraz w tym drugim kraju osoba taka powinna zapłacić podatek od całości swoich dochodów. Zachodzi konflikt interesów, gdyż fiskus każdego z tych dwóch krajów zainteresowany jest opodatkowaniem dochodów podatnika.
Kiedy stosujemy umowę
W celu uniknięcia tego typu sytuacji kraje na ogół dążą do zawierania...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
