Darowizna czy sponsoring – co się bardziej opłaca

Gdy spółka przekazuje innemu podmiotowi pieniądze lub przedmioty majątkowe, to ich wartość ma prawo odliczyć od przychodu. Musi jednak spełnić liczne warunki, m.in. przeznaczyć te środki na ściśle określony cel charytatywny.

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, o czym stanowi art. 888 kodeksu cywilnego  (k.c.). Istotą darowizny jest zatem jej bezpłatność. Zgodnie z art. 890 § 1 k.c. świadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednak umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Jedynie w przypadku darowizny nieruchomości konieczne jest zachowanie formy aktu notarialnego.

Umowa sponsoringu jest natomiast umową nienazwaną. Wydatki z tego tytułu mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty i nie obowiązują tu żadne limity (tak jak w przypadku odliczeń od dochodu kwot darowizn). W tym przypadku wydatki są poniesione w celu uzyskania przychodu poprzez reklamę, jaka się wiąże ze sponsoringiem. Ze strony podmiotów wydatkujących określone kwoty większa może być ich skłonność do wspierania takich przedsięwzięć, które mają związek z ich reklamą jako sponsora, niż do wydatkowania środków na nieodpłatne świadczenia.

Przepisy ustawy o CIT nie przewidują możliwości rozliczania darowizn przekazywanych bezpośrednio na rzecz osób fizycznych. Natomiast w przypadku sponsoringu wydatki z tego tytułu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT odliczone od dochodu spółki...