Oświadczenie nie wystarczy, aby zmienić wysokość daniny

Przy wymiarze podatku od nieruchomości organ podatkowy korzysta z danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. Są one dla niego wiążącą informacją zarówno co do wielkości działek podatnika, jak i sposobu ich klasyfikacji.

Regina Drabik

Prowadzę działalność gospodarczą w zakresie wypoczynku i rekreacji. Posiadam nieruchomość gruntową, sklasyfikowaną jako tereny wypoczynkowe. Na tej działce znajduje się budynek sklasyfikowany jako „pozostałe budynki niemieszkalne", który nie jest trwale związany z gruntem. 0rgany podatkowe, ustalając podatek dla tego budynku, posłużyły się ewidencją gruntów i budynków, mimo mojego pisemnego oświadczenia, że budynek ten nie wypełnia przesłanek do uznania go za przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Czy organy podatkowe miały prawo wziąć pod uwagę ewidencję gruntów i budynków, a nie moje oświadczenie? – pyta czytelnik.

Kwestie opodatkowania podatkiem od nieruchomości często powodują wątpliwości praktyczne. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podstawą opodatkowania jest dla:

- gruntów – powierzchnia,

- budynków lub ich części –powierzchnia użytkowa,

- budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku,...