![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zwolennicy prezydenta to mniejszość
Obrazy z Warszawy przypominają nieco te, jakie nadawały światowe media z Londynu po śmierci lady Diany – pisze socjolog
Trudno się opędzić od myśli, że mamy oto do czynienia z żałobnym rytuałem. Polaków rozmiłowanie w rytuale dochodzi tu do głosu w całej rozciągłości, rozmywając sens i grożąc zdrowemu rozsądkowi. Ale nie tylko, bo rytuał ten przemyca pewne treści, bazując na jakimś społecznym poczuciu winy, że oto ci, którzy zginęli, na czele z prezydentem RP, byli na co dzień lekceważeni, a przecież byli to ludzie ważni, nasi reprezentanci.
I tu się otwiera pole manipulacji i nieszczerości. Bo oto braki tej demokratycznej kultury politycznej dochodzą tutaj do głosu w całej swojej niedobrej wymowie. Bo z jednej strony w codziennych utarczkach, w które zamieniła się totalnie polska polityka, traci się rozsądek, a walka polityczna powoduje, że traktuje się każdego przeciwnika ideowego jako nienawistnego wroga. A oto teraz, niespodzianie, całkiem zapomina się o rzeczywistych różnicach i rzeczywistych cechach, których przecież nawet śmierć w wypadku nie zamaże ani w pamięci, ani w historycznym przekazie.
Nienawiść, resentyment, złość
Można byłoby więc przy takiej okazji wskazać, jak za bardzo radykalnie różnimy się, jak nazbyt agresywnego i dezawuującego innych na co dzień w życiu politycznym i społecznym języka się używa. I postulat, by ten wzór uległ zmianie, byłby całkiem na miejscu, choćby właśnie przez zwykły, ludzki szacunek dla tych, którzy zginęli, nawet...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
