Nie zawsze warto angażować komornika
Jednym ze sposobów udokumentowania nieściągalności wierzytelności jest sporządzenie przez podatnika protokołu, w którym stwierdza on, że ze względu na koszty procesowe i egzekucyjne dochodzenie należności jest nieopłacalne.
- Spółka z o.o. sprzedaje produkty do Chin. Niestety, chiński kontrahent spółki przestał regulować należności, co może wynikać z utraty przez niego płynności finansowej. Odzyskiwanie spornej kwoty na drodze sądowej nie jest dla spółki opłacalne. Czy może ona w tej sytuacji nieodzyskaną kwotę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów? – pyta czytelnik.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne. Ustawodawca przewidział w powołanym przepisie trzy kategorie wierzytelności nieściągalnych, które mogą być kosztem uzyskania przychodu. Będą więc takim kosztem m.in. wierzytelności odpisane jako nieściągalne, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2 (art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o CIT).
Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 2 ww. ustawy jednym ze sposobów udokumentowania nieściągalności należności jest sporządzenie przez podatnika protokołu, w którym stwierdza on, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe samej kwocie wierzytelności lub od niej wyższe (art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT)....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta