O miejscu, formie i języku ksiąg rachunkowych

źródło: materiały prasowe

Bartosz 
Sypniewski, konsultant w PwC

źródło: Rzeczpospolita

Sankcje wynikają z kilku aktów prawnych

Prowadzenia ksiąg nie można utożsamiać z wpisywaniem danych do systemu finansowo-księgowego. 
Działająca w Polsce spółka z międzynarodowej grupy może korzystać w tym zakresie z centrum usług wspólnych za granicą.

Renata Ciesielska Bartosz Sypniewski

Sposób i miejsce prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz ich przechowywanie wydają się niezwykle istotnymi zagadnieniami w kontekście korzystania przez firmy z usług outsourcingu księgowego, jak również przenoszenia funkcji związanych z wprowadzaniem dokumentów do systemu finansowo-księgowego do tzw. centrów usług wspólnych (ang: shared service center, dalej: CUW), prowadzonych poza granicami kraju. Dodatkowo, międzynarodowe firmy działające na polskim rynku często muszą sprostać wielu wyzwaniom, jakimi są chociażby prowadzenie ksiąg w narzuconym przez grupę systemie księgowym i stosowanie z góry przyjętych opisów do ewidencji zdarzeń gospodarczych. Stąd też nasuwa się kilka pytań:

- czy wprowadzanie dokumentów przez zespoły poza granicami kraju to już przeniesienie miejsca prowadzenia ksiąg?

- czy opisy zdarzeń gospodarczych w systemie księgowym muszą być wprowadzane w języku polskim?

- czy język systemu księgowego koniecznie musi być językiem polskim?

Komu wolno powierzyć

Co do zasady, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o rachunkowości (dalej: uor), księgi rachunkowe prowadzone są przez jednostkę przy wykorzystaniu zasobów będących w jej dyspozycji (lokalowych, sprzętowych, ludzkich). Jednocześnie jednostka nie jest ograniczona w wyborze miejsca prowadzenia ksiąg...