![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jakie są zasady wyceny nieruchomości inwestycyjnych
KLASYFIKACJA | Ustawa o rachunkowości pozwala wyceniać firmowe budynki niestanowiące środków trwałych według zasad przewidzianych właśnie dla nich lub na podstawie cen rynkowych. Każda z metod ma inne skutki bilansowe i podatkowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości (dalej: uor), przez inwestycje należy rozumieć aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych, wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści.
Różnica w celu
Nieruchomości inwestycyjne odróżnia od nieruchomości zaliczanych do środków trwałych (służących podstawowej działalności operacyjnej podmiotu – produkcyjnej, handlowej lub usługowej) cel dysponowania nimi, niezależnie od sposobu pozyskania takiej nieruchomości (poprzez zakup, wytworzenie, aport czy przekwalifikowanie ze środków trwałych). Nieruchomości inwestycyjne generują dla ich dysponentów (właścicieli lub jednostek korzystających z nich np. na podstawie umowy leasingu) korzyści poza podstawową działalnością operacyjną, w formie wzrostu wartości takich nieruchomości lub uzyskiwania z tytułu ich posiadania innych pożytków (np. w formie czynszu z najmu/dzierżawy gruntów, lokali lub budynków). Pełnią one funkcję pewnego rodzaju...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
