Ostrygi pod Latarnią Umarłych
Rankiem w recepcji kempingu pytam o drogę na plażę. Szczupła recepcjonistka Miriam bez namysłu wyjaśnia: „Turn left, next right, left, right, and left”. Prosty plan dojazdu prowadzi mnie bezbłędnie z wnętrza wyspy siecią wąskich dróg na plażę Plaisance
Parking pośród sosnowego lasu Saumonards. Wąski pas wydm, a dalej ubity, równy jak stół piasek, bo odpływ zabrał Atlantyk daleko od brzegu. Odsłonił ławice muszli, rozgwiazdy i warkocze wodorostów. Biegniemy i lądujemy w szmaragdowej, zaskakująco ciepłej, jak na początek czerwca, wodzie.
Przypływy i odpływy
Ile d’Oleron to największa po Korsyce wyspa Francji – 34 km długości, 12 km szerokości. Położona w departamencie Charente-Maritime, pomiędzy La Rochelle a Bordeaux, ma taką samą liczbę godzin słońca, co Lazurowe Wybrzeże (2250 godzin rocznie, średnia temperatura w lipcu 23 st. C). Ze stałym lądem łączy ją 2862-metrowy, wygięty w łuk most. Kiedy go ukończono w 1966 roku, był najdłuższym mostem we Francji. Teraz zajmuje trzecie miejsce – po Pont de Saint Nazaire (3356 m z roku 1975) i Pont de Ile de Re 2927 m z roku 1988).
Zachodni brzeg wyspy, wystawiony na działanie gnanego wiatrem oceanu, w wielu miejscach opada stromo, tworząc niewysokie klify i wąskie, pełne otoczaków plaże. Wschodni, od strony lądu stałego, wygląda zupełnie inaczej. To ciąg piaszczystych plaż łagodnie opadających ku morzu. Fale są tu zdecydowanie łagodniejsze, a warunki do opalania się i kąpieli idealne.
Odpoczywamy po pływaniu i obserwujemy, jak rozpoczynający się przypływ uruchamia ciąg wydarzeń. Woda zaczyna się marszczyć i z szumem naciera na ląd. Po kilku godzinach jej poziom...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta