Ograniczenia nie powinny ingerować w prawo własności w sposób nieuzasadniony

Przy wykładni przepisów dotyczących zmiany sposobu użytkowania obiektu należy uwzględnić, że stanowią one regulację ingerującą w prawo własności, a zatem wartość podlegającą konstytucyjnej ochronie.

Ograniczenie swobody zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego przez prawo budowlane ma na celu ochronę wyższych wartości już po wybudowaniu obiektu budowlanego, na etapie jego użytkowania. Przy stosowaniu ww. przepisów należy więc wyważyć interesy związane z ochroną wartości wskazanych w prawie budowlanym z interesem właściciela obiektu budowlanego, w którym nastąpiła zmiana sposobu użytkowania. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 września 2016 r. (sygn. II OSK 3028/1).

GINB uchyla decyzję

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym. Decyzją ze stycznia 1998 r. właściwy burmistrz wyraził zgodę na zmianę sposobu użytkowania części budynku mieszkalnego – domu jednorodzinnego na cele przedszkola prywatnego. Decyzja została wydana, gdy przedszkole prywatne już działało zgodnie z odpowiednimi przepisami regulującymi możliwość zakładania małych przedszkoli przez osoby fizyczne.

W 2007 r. złożono wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji burmistrza. Decyzją z czerwca 2007 r. organ właściwy do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji burmistrza w I instancji, tj. właściwy wojewoda odmówił stwierdzenia nieważności decyzji burmistrza ze stycznia 1998 r.

Korzystna dla inwestora decyzja wojewody została uchylona w całości przez organ II instancji tj. głównego inspektora nadzoru budowlanego (GINB), który...