Jedna odprawa zazwyczaj nie wyklucza drugiej

Otrzymanie odprawy przez członka korpusu w poprzednim miejscu pracy nie zawsze pozbawi go prawa do niej w opuszczanym – ze względu na przejście na emeryturę – urzędzie.

Odprawa wypłacana w związku z odejściem pracownika na emeryturę lub rentę inwalidzką jest świadczeniem powszechnym. Prawo do takiej odprawy przysługuje, zatem albo na podstawie przepisów ogólnych, powszechnie obowiązujących (art. 921 Kodeksu pracy) albo na podstawie przepisów szczególnych (np. ustaw regulujących odrębnie, poza Kodeksem pracy, stosunki zatrudnienia poszczególnych kategorii pracowników, czyli tzw. pragmatyk), albo na podstawie postanowień zawartych w tzw. autonomicznych źródłach prawa pracy (np. w układach zbiorowych pracy).

Minimalny standard uprawnień płacowych pracownika z tytułu rozwiązania stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę ustala art. 921 § 1 Kodeksu pracy. Przewidziana w tym przepisie odprawa emerytalna lub rentowa jest świadczeniem ustawowo gwarantowanym, a jej wysokość odpowiada jednomiesięcznemu wynagrodzeniu za pracę pracownika i jest niezależna od posiadanego przez uprawnionego stażu zatrudnienia.

Odprawa w służbie cywilnej

Uprawnienia do odprawy emerytalno-rentowej członków korpusu służby cywilnej wynikają z art. 94 ustawy o służbie cywilnej (dalej usc). Zgodnie z tym przepisem członkowi korpusu służby cywilnej, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa...