Młynarski zaczynał od pointy

autor zdjęcia: Władysław Pawelec

źródło: Rzeczpospolita

Wojciech Młynarski należał do twórców, którzy najbardziej wymagają od siebie. Zdjęcie z lat 60.

źródło: materiały prasowe

Wojciech Młynarski rozmowy Wyd. Prószyński i S-ka Warszawa, 2018

źródło: materiały prasowe

Wojciech Młynarski w polskę idziemy Wyd. Prószyński i S-ka Warszawa, 2018

Książkowe rozmowy, tom z piosenkami i koncert we Wrocławiu przypominają artystę w rocznicę śmierci.

„Młynarski. Rozmowy" to książka wydana przez dzieci artysty – Agatę, Paulinę, Jana. Napisali niezwykle osobiste przedmowy, opublikowali wywiady Agaty z ojcem, jego wspomnienia, fotosy, reprodukcje koncertowych programów i rękopisów.

Czytelnicy mają szansę z pierwszej ręki poznać i zrozumieć prywatną oraz zawodową kondycję Wojciecha Młynarskiego. Najmocniej opisuje ją Jan, muzyk, perkusista, stwierdzając, że gdyby nie psychiczna dolegliwość ojca, byłby innym człowiekiem, a to oznacza, że nie wiadomo, jakim byłby twórcą. Tak jak to bywa przy dwubiegunowej chorobie, ojciec bywał skrajnie różny: potrafił zaskakiwać kaskadami elokwentnej, obfitej konferansjerki, a potem zamykać się i milczeć.

Zwłaszcza w ostatnich latach życia stał się wyjątkowo ostry w ocenie innych artystów. Ale była też tego ważna przyczyna. O takich twórcach jak on zwykło się pisać, że najbardziej wymagają od siebie. Pracował od wczesnego rana do obiadu, by móc zaśpiewać Agacie wracającej ze szkoły gotową piosenkę. Nad niektórymi tekstami pracował wyjątkowo długo.

Teatralne partytury

Perłę w swojej kolekcji – „W Polskę idziemy" po sugestiach kompozytora...