Gdy upada spółdzielnia mieszkaniowa

StanisŁaw Gurgul: Jeśli członkowie upadłej spółdzielni wykażą się aktywnością, to ich interesy majątkowe nie muszą doznać uszczerbku – uważa sędzia sądu okręgowego w stanie spoczynku

W sprawach upadłościowych spółdzielni mieszkaniowych z reguły chodzi o problemy fundamentalne z punktu widzenia interesów członków spółdzielni i o taki sposób wykładni prawa, który zawsze kieruje się sformułowaną już przez Ulpiana zasadą, że apices iuris non sunt iura (w wolnym tłumaczeniu znaczy to, że przy wykładni prawa nie można stosować tzw. sztuczek).

Problematyka ta rzadko pojawia się w orzecznictwie i fachowym piśmiennictwie, częściej natomiast staje się przedmiotem zainteresowania różnych mediów, gdzie na ogół sytuację prawną członków spółdzielni opisuje się – sit venia verbo – jako beznadziejną. Opinię tę chciałbym zweryfikować na przykładzie trzech najbardziej doniosłych jurydycznie, a zwłaszcza życiowo – sytuacji.

Obowiązek syndyka

1. Stosownie do treści przepisów art. 12, 1714, 1715, 39, 48 i 481 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej: ustawa) oraz art. 54 ust. 2 prawa upadłościowego i naprawczego syndyk (zarządca) zobowiązany jest zawrzeć – w formie aktu notarialnego – „na pisemne żądanie” zainteresowanej osoby – następujące umowy przeniesienia:

a) na członka spółdzielni własności lokalu mieszkalnego będącego dotąd przedmiotem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu,

b) na członka lub osobę niebędącą członkiem spółdzielni, którym...