![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Teledyskowa migrena
Słowo teledysk kojarzy się jednoznacznie z połączenia muzyki i obrazu. Początkowo rejestracji podlegały wykonania piosenek w programach telewizyjnych, następnie teledyski wyodrębniły się jako odrębna forma wyrazu, ściśle związana z branżą muzyczną.
Teledysk jest doskonałym narzędziem promocji artysty oraz jego twórczości, więc prawie każdy muzyk dąży do utworzenia wideo ze swoją piosenką. Dziś można spotkać się z wieloma rodzajami teledysków – od dopracowanych w każdym szczególe dzieł fabularnych poprzez taneczne klipy przepełnione wymyślną choreografią i efektami wizualnymi, po powracające do źródeł tzw. life sesje, które polegają na rejestracji specjalnie zaaranżowanej sesji nagraniowej. To szczególna forma, bo zazwyczaj teledysk polega na opatrzeniu obrazem studyjnego nagrania, które można znaleźć na płycie artysty. A na life sesji powstaje zupełnie nowe wykonanie. Do jego rejestracji zatrudniany jest jednak operator obrazu, montażysta, realizator dźwięku, zaplanowane są scenografia i kostiumy.
Ta różnorodność ma oczywiście odzwierciedlenie w strukturze praw do teledysku. W doktrynie zalicza się je do kategorii utworów audiowizualnych.
Zgodnie z art. 69 pr. aut. „współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
