Zasiłek pracownika nie spadnie poniżej gwarantowanej kwoty
Najniższa podstawa wymiaru świadczenia chorobowego dla osoby zatrudnionej na cały etat to minimalne wynagrodzenie pomniejszone o 13,71 proc. jego wartości. Od przyszłego roku dla wszystkich pracowników – również tych ze stażem krótszym niż rok – wyniesie ona 1725,80 zł.
- Zatrudniamy pracowników, których wynagrodzenie kształtuje się na poziomie minimalnego wynagrodzenia. Jak w ich przypadku należy ustalić podstawę wymiaru świadczeń chorobowych, w tym za czas przypadający na przełomie roku? – pyta czytelnik.
Osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę mają zagwarantowaną minimalną wysokość wynagrodzenia, odpowiednią do przepracowanego okresu i wymiaru czasu pracy. Również podstawa należnych im świadczeń chorobowych nie może być niższa od przysługującej im minimalnej płacy, pomniejszonej o odpowiedni procent składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez ubezpieczonych. Zatem zmiana minimalnego wynagrodzenia lub okoliczności mających wpływ na jego wysokość pociąga za sobą konieczność podwyższenia należnego świadczenia chorobowego.
Okres do uwzględnienia
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego i innych świadczeń przysługujących pracownikowi stanowi – zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 372; dalej: ustawa zasiłkowa) – przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeśli niezdolność do pracy powstała przed upływem tego okresu, podstawę zasiłku ustala się w wysokości przeciętnego...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta